- حساب کاربری
- ثبت نام
-
جمع هزینه خرید : 0 تومان
رفتن به سبد خرید
- لیست مقالات
- مقالات
- دانستنی های والدین
كودكان بيش فعال چه نوع رفتارهايي دارند؟
كودكان بيش فعال چه نوع رفتارهايي دارند؟
سندرم بيش‌فعالي، اختلالي است كه بيشتر وقت‌ها در اثر كمبود توجه در كودكان به‌وجود مي‌آيد. اين نوع سندرم، بيشتر در پسر‌ان ديده شده و از 3سالگي شروع مي‌شود اما تشخيص جدي آن از زماني است كه کودک به محيط مدرسه پا مي‌گذارد و مي‌توان رفتار او را در كلاس درس، مورد بررسي قرار‌داد. اين‌گونه رفتارهاي بيش‌فعالانه به‌طور معمول با عدم تمركز همراه است و نشانه‌هاي دارد كه مهم‌ترين آن‌ها به شرح زير می‌باشد:
ـ ناتواني از يك‌جا نشستن و بي‌قراري در لحظه‌هايي كه بايد آرام بنشيند
ـ قطع پي‌درپي گفت‌وگو و مكالمه‌ي بزرگ‌ترها
ـ انجام رفتارها و اعمالي كه به آن‌ها كارهاي نسنجيده مي‌گوييم
ـ پاسخ دادن به سؤال، پيش از آن‌كه جمله‌ي سؤال‌كننده به پايان برسد
ـ بي‌صبري و بي‌تحملي شديد به‌نحوي كه هر آن‌چه طلب كرد، بايد در همان لحظه نيز آن را دريافت كند
ـ ناتواني در پي‌گيري مطلب‌ها به‌نحوي كه بيشتر كارها را در ميانه رها مي‌كند
ـ بي‌توجهي به نتيجه‌ي عملي كه از او سر‌مي‌زند
ـ ناتواني در كنترل احساس‌ها، فکرها و کارها
ـ پرحرفي به‌خصوص در كلاس درس
ـ مدام در حال حركت و جنب‌و‌جوش بودن
ـ بي‌صبري و نداشتن تحمل براي ايستادن در صف و رعايت نوبت
ـ عصبي و حساس بودن و مرتب پايين و بالا پريدن
ـ هل دادن بقيه‌ي کودکان هنگامي كه قرار است در صف و با آرامش بايستد
- برهم زدن بازي بقيه‌ي هم‌كلاسي‌ها و دخالت بي‌مورد در كار آنان
ـ انجام تكليف‌هاي مدرسه بدون توجه و دقت لازم
ـ به‌اصطلاح «قاپيدن» وسايل و اسباب‌بازي‌هاي کودکان ديگر
ـ بي‌توجهي به قوانين و مقررات وضع‌شده در كلاس يا مدرسه
ـ نداشتن مهارت‌هاي لازم در برقراري ارتباط‌هاي اجتماعي با ديگران
ـ گم‌كردن وسايل شخصي بر اثر بي‌مبالاتي و بي‌دقتي
ـ از اين شاخه به آن شاخه پريدن در زماني كه بايد توجه خود را بر موضوعي متمركز كند و يا درباره‌ي آن موضوع به‌دقت صحبت كند
براي تشخيص اين بيماري، انجام آزمايش‌هاي پزشكي از نوع بينايي و شنوايي‌سنجي، آزمايش خون و بررسي مسائل ارثي و تاريخچه‌ي زندگي پدر و مادر، نوع زايمان و تولد او، ضربه‌هاي احتمالي مغزي، جراحي و بي‌هوشي در زمان کودکي و... بايد انجام شود.
نمره‌هاي مدرسه‌ي او از ديگر نشانه‌هایی است كه به‌طور حتم بايد بررسي شود.درضمن، فراموش نكنيد كه رفتار پدر و مادران و انتظارهاي بي‌جاي آنان از كودك و دادن لقب‌ها و صفت‌هايي مانند تنبل، بي‌عرضه و... مي‌تواند از عامل‌های به‌وجودآورنده‌ي اين خصيصه در كودكان باشد. امروزه اين اختلال بعد از آزمايش از سوي روان‌پزشكان، قابل معالجه است.
